หลักการพื้นฐานของสปริงแอร์

มีสปริงอากาศพื้นฐานสองประเภทที่ใช้ในการกันสาดของยานพาหนะ: ปลอกหุ้มที่สามารถย้อนกลับได้และที่ซับซ้อน ไม่ว่าสปริงอากาศจะเป็นแบบกลับด้านหรือสไตล์ที่ซับซ้อนก็จะทำงานบนหลักการเดียวกัน เมื่อปริมาตรของก๊าซที่กักตัวอยู่ในภาชนะถูกบีบอัดมันจะสร้างแรงปฏิกิริยาออกมา ... ในกรณีของสปริงอากาศก๊าซจะเป็นอากาศและภาชนะนั้นจะเป็นถุงลมยางหรือปลอกหุ้มที่เสริมด้วยผ้า คล้ายกับลูกบอลที่พองตัวด้วยอากาศโหลดของสปริงอากาศจะขึ้นอยู่กับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางดังนั้นพื้นที่ของเสาอากาศที่รองรับและความดันของอากาศภายใน

ความสัมพันธ์พื้นฐานสองประการที่ใช้ในการพิจารณาความสามารถในการรับภาระของสปริงอากาศคือ:
(1) จากความสัมพันธ์ข้างต้นจะเห็นได้ว่าการเพิ่มภาระของสปริงอากาศสามารถทำได้โดยการเพิ่มความดันภายในสปริงอากาศเพิ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของสปริงอากาศ (และเพิ่มพื้นที่) หรือทั้งสองอย่าง .

ความสามารถในการเปลี่ยนความสามารถในการรับน้ำหนักเพียงแค่เปลี่ยนความดันอากาศแทนการเปลี่ยนสปริงอากาศเป็นข้อได้เปรียบหลักที่สปริงอากาศมีเหนือสปริงเหล็ก เนื่องจากสปริงอากาศประกอบด้วยปริมาตรอากาศที่ปิดการบีบอัดของสปริงอากาศ (การเดินทางแบบ jounce) จะทำให้เกิดแรงกดดันเพิ่มขึ้นในขณะที่การขยายของสปริงอากาศ (rebound travel) จะทำให้แรงดันลดลง สิ่งนี้ทำให้ฤดูใบไม้ผลิของอากาศมีแนวโน้มอัตโนมัติที่จะกลับสู่ความเป็นกลางหรือการออกแบบความสูงที่ถูกตั้งค่าให้ขับขี่เมื่อสัมผัสกับเสียงรบกวนในพื้นผิวการขับขี่

การสร้างการบีบอัดแบบไดนามิกยังช่วยป้องกัน“ จุดต่ำสุด” และสามารถเพิ่มขึ้นในสปริงอากาศแขนกลับได้ด้วยการเพิ่ม“ เปลวไฟ” ที่ด้านล่างของลูกสูบ

(1) จากความสัมพันธ์ข้างต้นจะเห็นได้ว่าการเพิ่มภาระของสปริงอากาศสามารถทำได้โดยการเพิ่มความดันภายในสปริงอากาศเพิ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของสปริงอากาศ (และเพิ่มพื้นที่) หรือทั้งสองอย่าง .

ความสามารถในการเปลี่ยนความสามารถในการรับน้ำหนักเพียงแค่เปลี่ยนความดันอากาศแทนการเปลี่ยนสปริงอากาศเป็นข้อได้เปรียบหลักที่สปริงอากาศมีเหนือสปริงเหล็ก เนื่องจากสปริงอากาศประกอบด้วยปริมาตรอากาศที่ปิดการบีบอัดของสปริงอากาศ